Onlangs observeerde ik een horde wilde zeeleeuwen op de pier in de baai van Monterey, Californie. Nou ja, wilde zeeleeuwen: deze groep heeft het erg goed voor elkaar In tegenstelling tot de gemiddelde zeeleeuw, die om familietradities hoog te houden hele oceanen oversteekt, blijven deze zeeleeuwen vooral op hun plaats. Ze liggen op steigers, vlotten, in het zonnetje, en vlak bij de vissersboten. Zo genieten ze van een luizenleventje aan de Westkust.
Volgens Wikipedia kennen zeeleeuwen geen hiërarchie, maar op de steigers en pontons zag ik hoe zich een ander tafereel afspeelde. De boven-, midden- en onderklasse laten zich gelden. De bovenbaas ligt prinsheerlijk in het midden, veilig omringd door zijn vrienden, de middenmanagers. Die bewaken hun plek in het systeem door zich nuttig te maken: ze houden de onderklasse weg van het vlot. Een zeeleeuw of 3, 4 is voortdurend bezig met pogingen een vlot op te komen. De middenbaasje blaffen en klappen ze er weer vanaf.
“Volgens Wikipedia kennen zeeleeuwen geen hiërarchie, maar op de steigers en pontons zag ik hoe zich een ander tafereel afspeelde.”
Soms komen de middenbaasjes er niet uit: een onverlaat uit de waterklasse heeft zich dan toch op het vlot gewurmd. Dat is het moment dat de grote baas in actie komt. Hij hoeft zich slechts even op te richten en dreigend te grommen, en iedereen die zich in essentie al niet welkom voelde op het vlot springt pardoes in het water.
Zo hoeft de grote baas maar zelden te blaffen, en toch is zijn rol essentieel. Op het moment dat het spel niet binnen de gebruikelijke regels dreigt te worden gespeeld, komt hij in beeld. Zo herstelt zich de hiërarchie waarin de hoeveelheid steigertijd per zeeleeuw weer in de gewone balans is, en wordt verdere escalatie vermeden.
“De grote baas hoeft maar zelden te blaffen, en toch is zijn rol essentieel.”
Dit blog is geschreven door:
Blogs van Luuk Willems
Co-founder | Executive Consultant/ Speaker
Luuk Willems is alweer 20 jaar bedrijfskundige. Alhoewel het sec verstrijken van tijd nooit kan worden gezien als persoonlijke verdienste, levert dat hem voldoende bagage op als organisatie-adviseur. Stiekem ziet hij zichzelf liever als een nieuwsgierige veldonderzoeker op safari door het Nederlandse organisatielandschap. In zijn basisuitrusting zitten geen verrekijker of landkaart, maar wel een spiegel en een kompas. En natuurlijk een pakje post-its. Samen met o.a. Ricardo Semler richtte hij Semco Style institute op.
In deze blogs lees je zijn veldobservaties opgedaan in organisaties. Thema’s zijn leiderschap, verandering, zelforganisatie, en alles wat opvalt in organisaties in termen van gedragspatronen en sociale systemen.
Op zoek naar meer inspiratie?
Het is onze missie om mensgerichte organisaties te bouwen. We doen dit onder andere door het aanbieden van programma’s en evenementen. Bekijk hier ons evenementenoverzicht en laat je inspireren.